罕

hǎn

1. аз, азын-аулақ, сирек, кеміс, таң, таңсық, шікірә, жаңсық, некен-саяқ, некен-ноқан, анда-санда, оқта-санда, оқта-текте, ұшанда, ілуде, сирек ұшырайтын, табыла бермейтін, кездесе қоймайтын

罕见 — сирек кездесетін, бола бермейтін

罕物 — табыла бермейтін зат, некен-саяқ кездесетін нәрсе

稀罕 — аз, сирек, кеміс; таң, таңсық, дәрі, шікірә

人迹罕至 — адам аяғы аз тиген, ел аяғы тимеген, жан баласы баспаған

2. адамның тегіне қолданылады